بازدید امروز : 11
بازدید دیروز : 0
در روزهای آخر اسفند
در نیم روز روشن
وقتی بنفشه ها را
با برگ و ریشه و پیوند و خاک
در جعبه های کوچک چوبین
جای می دهند
جوی هزار زمزمه درد و انتظار
در سینه می حروشد و بر گونه ها روان
ای کاش آدمی وطنش را
همچون بنفشه ها میشد
با خود ببرد هر کجا که خواست
در روشنایی باران . در آفتاب پاک...
لینک دوستان
لوگوی دوستان
اشتراک
